The catacombs of the Suprasl monastery
DOI:
https://doi.org/10.15290/elpis.2022.24.06Keywords:
Suprasl monastery, catacombs, KhodkievicheAbstract
W katakumbach klasztoru supraskiego w XVI wieku spoczęły ciała jego fundatorów i przedstawicie wielu wybitnych prawosławnych rodzin z Wielkiego Księstwa Litewskiego. Część pochowanych w katakumbach osób została przeniesiona do części ołtarzowej cerkwi sobornej Zwiastowania NMP w 1644 roku. Obecnie ważnym problemem staje się zabezpieczenie i rekonstrukcja katakumb supraskich.
Downloads
References
Archiwum Główne Akt Dawnych, Archiwum Radziwiłłowskie, dz. VIII, nr 18793, s. 8-14.
Archiwum Klasztoru Męskiego Zwiastowania NMP w Supraślu. J. Uścinowicz, Projekt architektoniczn odtworzenia i rewitalizacji dawnych katakumb, cmentarza i parku-ogrodu jako sanacji dawnej struktury liturgiczno-przestrzennej Ławry Supraskiej, Białystok-Suprasl 2014, (maszynopis).
Archiwum Państwowym w Krakowie, Archiwum Młynowskie Chodkiewiczów, sygn. 36, nr 29, k. 1, 80-84.
Biblioteka Muzeum Narodowego im. Czartoryskich w Krakowie, Zbiór dokumentów pergaminowych, нр. Sygn.. 29 nr-y: 36, 66, 98, Sygn. 860, t. I.
Lietuvos Mokslų Akademijos Vrublevskių Biblioteka, f 16, nr 134; f. 19, nr 134.
Lietuvos Valstybes Istorijos Archyvas, f. 634, op. 1, nr 58, k. 416 v; f. 634, op. 1, nr 3, k. 14v-41v; f. 634, op. 3, nr 6786, k. 468-473; f. 634, op. 3, nr 7399, k. 1495-1498.
Vilniaus universiteto biblioteka, tankraščіų skyrius, Vilnius, F58-7, B 1992, k. 2v.
„Lietuvos Metryka”. Knyga nr 25 (1387-1546). Užrašymų knyga 25, Vilnus 1998, nr 220-222, s. 273-276.
Mironowicz A., 2015, Subotnik ili Pominnik monasteru supraskiego, Białystok, s. 10-12.
Prawa i przywileje miasta i dóbr ziemskich Zabłudów XV i XVII w., opr. J. Maroszek, Białystok 1994, s. 182-186.
Arheografičeskij sbornik dokumentov, otnosâŝihsâ k istorii Severo-Zapadnoj Rusi, izdavaemyj pri upravlenii Vilenskogo učebnogo okruga, t. IX, Vilʹno 1870, s. 49-55, 185-205, 229-243, 461-462.
„Vestnik Zapadnoj Rossii”, 1866, g. IV, kn. 7, t. III, otd. 1, Vilʹno, s. 2, 9-14.
„Vestnik Zapadnoj Rossii”, 1865/1866, g. IV, kn. 7, t. III, otd. 2, Vilʹno, s. 1-6.
„Vestnik Zapadnoj Rossii”, 1867, g. V, kn. 1, t. I, otd. 2, Vilʹno, Priloženiâ, s. 1-3.
„Vestnik Zapadnoj Rossii”, 1867, g. V, kn. 7, t. I, otd. 2, Vilʹno, s. 1-3, 6-9, 11, 15, 71.
Alexandrowicz S., 1971, Nowe źródło ikonograficzne do oblężenia Połocka w 1579 r., „Kwartalnik Historii Kultury Materialnej”, R. XIX, z. 1, Warszawa, s. 19-22.
Bieńkowska K., Supraska nekropolia – badania archeologiczne w sąsiedztwie katakumb, „Biuletyn Konserwatorski Województwa Podlaskiego, nr 10, 2004, s. 265-273.
Čanturiâ V. A., 1969, Istoriâ arhitektury Belorussii, Minsk, s. 88-90.
Dobrowolska W., 1937, Chodkiewicz Hieronim (Jarosz), „Polski Słowni Biograficzny”, t. III, Kraków, s. 360-361.
Dobrowolski R., 1999, Katakumby i cmentarze Supraśla, Supraśl.
E. N., [Episkop Nikanor], 1904, Staryj Sinodik Supraslʹskogo monastyrâ,„Grodnenskie Eparhialʹnye Vedomosti”, № 27, s. 789.
Iodkovskij I. I., 1915, Cerkvi prisposoblennye k oborone v Litve i Litovskoj Rusi, „Drevnosti”, t. VI, Moskva, s. 249-311.
Jasnowski J., 1937, Chodkiewicz Aleksander, „Polski Słownik Biograficzny”, t. III, Kraków, s. 354.
Jasnowski J., Chodkiewicz Jerzy (Jury), „Polski Słowni Biograficzny”, t. III, Kraków 1937, s. 369.
Kacèr M. S., 1969, Belorusskaâ arhitektura, Minsk, s. 48-52.
Kapla W., Analiza antropologiczna materiałów kostnych ze stanowiska 4 w Supraślu odkrytych w roku 2003, maszynopis.
Kochanowski W., 1963, Pobazyliański zespół architektoniczny w Supraślu, „Rocznik Białostocki”, nr 4, Białystok, s. 355-396.
Kossakowski St., 1872, Monografie historyczno-genealogiczne niektórych rodzin polskich, t. III, Warszawa.
Kulesza K., 2015, Próba rekonstrukcji wizualnej kaplicy pw. Zmartwychwstania Chrystusa w Supraślu, [w:] Dzieje opactwa supraskiego, red. R. Dobrowolski, M. Zemło, Rzym-Lublin-Mińsk.
Kunkel R. M., 2000, Późnogotyckie cerkwie na zachodnich rubieżach Wielkiego Księstwa Litewskiego, [w:] Sztuka ziem wschodnich Rzeczypospolitej XVI-XVIII w., red. J. Lileyko, Lublin, s. 37-53.
Lebiedzińska Z., 1968, Freski z Supraśla. Katalog wystawowy, Kraków, s. 26.
Linde B., 1854, Słownik Języka Polskiego, t. I, Lwów, s. 26.
Maroszek J., 2013, Monografia miasta i gminy Supraśl, Supraśl, s. 539-540.
Modest (Strelʹbickij), 1865/1866, Supraslʹskij Blagoveŝenskij monastyrʹ, Vestnik Zapadnoj Rossii. Istoriko-literaturnyj žurnal”, g. IV, kn. 7, t. III, otd. 2, Vilʹno, Priloženiâ, № 1, s. 1-6, 9-14, 72;
Modest (Strelʹbickij), 1867, Supraslʹskij Blagoveŝenskij monastyrʹ,„Vestnik Zapadnoj Rossii. Istoriko-literaturnyj žurnal”, g. V, kn. 2, t. I, otd. 2, Vilʹno, s. 71-72;
Modest (Strelʹbickij), 1867, Supraslʹskij Blagoveŝenskij monastyrʹ,„Vestnik Zapadnoj Rossii. Istoriko-literaturnyj žurnal”, g. V, kn. 6, t. II, otd. 2, Vilʹno, s. 128-131.
Modest (Strelʹbickij), 1867, Supraslʹskij Blagoveŝenskij monastyrʹ, „Vestnik Zapadnoj Rossii. Istoriko-literaturnyj žurnal”, g. V, kn.7, t. II,otd. 2, 1867, s. 1-3, 6-9, 11-15, 71-76.
Mironowicz A., 2013, Najstarszy Subbotnik ili Pominnik monasteru supraskiego, „Białoruskie Zeszyty Historyczne”, nr 40, Białystok, s. 233-243.
Mironowicz A., 2015, Nieznane losy pierwszego ihumena supraskiego, „Białostockie Teki Historyczne”, Białystok, nr 13, s. 33-75.
Mironowicz A., O pochodzeniu metropolity Józefa Sołtana, „Studia Religiologica”, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, t. LII, nr 4, 2019, s. 55-74.
Mironowicz A., 1984, Supraśl jako ośrodek kulturalno-religijny, Leiman.
Mironowicz A., 2009, Związki monasteru supraskiego ze Świętą Górą Athos w XVI wieku, [w:] Święta Góra Athos w kulturze Europy. Europa w kulturze Athos, pod red. M. Kuczyńskiej, Gniezno, s. 122-134.
Morelowski M., 1939, Zarys syntetyczny sztuki wileńskiej od gotyku do neoklasycyzmu z przewodnikiem po zabytkach między Niemnem a Dźwiną, Wilno.
Nikolaj (Dalmatov), 1892, Supraslʹskij Blagoveŝenskij monastyrʹ, Sankt-Peterburg, s. 6-7, 22, 24-27, 45, 62, 455-456, 464.
Pokryškin P. P., 1911, Blagoveŝenskaâ cerkovʹ v Supraslʹskom monastyre, [v:]Sbornik arheografičeskih statej podnesenyj grafu A. A. Bobrinskomu, Sankt-Peterburg, s. 222-237.
Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, opr. Seweryn hr. Uruski, t. II, Warszawa 1905, s. 212.
Rogov A. I., 1978, Supraslʹ kak odin iż centrov kulʹturnyh svâzej Belorussii s drugimi slavânskimi stranami, [v:] Slavâne v èpohu feodalizma, Moskva, s. 321-334;
Rokicki R., 2006, Gotyckie cerkwie na Litwie – inne spojrzenie, „Modus: Prace z historii sztuki”, nr 7, s. 99-117;
Stroev P. M., 2002, Spiski ierarhov i nastoâtelej Monastyrej Rosijskiâ cerkvi, Moskva, s. 543;
Supraśl. Katakumba pobazyliańska, Badania archeologiczno-architektoniczne, Zakład Badań Archeologicznych SSP Universtitas”, Z. Skrok, T. Wilde, 1984. (maszynopis).
Ŝaviskaâ L. L., Labyncev Û.A., 2003, Literatura belorusov Polʹši XV-XIX vv., Minsk, s. 61-71, 111.
Szyszko-Bogusz A., 1914, Warowne zabytki architektury kościelnej w Polsce i na Litwie, [w:] Sprawozdanie Komisji do badań nad historią sztuki w Polsce, т. IX, z. 3-4, Kraków;
Uścinowicz J., Ławra Supraska 1500-2014 - w stanie permanentnego niezrównoważenia. Pomiędzy destrukcją a odnowieniem, „Architektura”, 2015; nr 8, s. 212-225.
Wolff J., 1895, Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku, Warszawa, s. 618.
Żychliński T., 1889, Złota księga szlachty polskiej, R. XI, Poznań, s. 17.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 Antoni Mironowicz
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License.
The detailed terms of the CC BY-SA license (Attribution - Share Alike) are available on the Creative Commons website - link.
The author must complete and send to the editorial office (elpis@uwb.edu.pl) the completed and signed author's contract with a declaration of the originality of the article and the author's contribution to the article. Download Agreement File: HERE
