Współczesne prawosławne prawo kościelne – problemy związane z systematyzacją i materiałami źródłowymi w języku polskim
DOI:
https://doi.org/10.15290/elpis.2021.23.15Ключевые слова:
prawo kościelne, prawosławie, prawo kanoniczne, Kościół prawosławnyАннотация
Niniejszy artykuł ukazuje problemy związane z próbą systematyzacji współczesnego prawosławnego prawa kościelnego. Wskazuje na rozbieżności związane z przyjętymi w poszczególnych Cerkwiach lokalnych korpusach źródłowych, a także braki lub przemilczenia istniejące w prawie kanonicznym. W części końcowej poruszono także kwestię oceny komplementarności materiałów źródłowych w języku polskim oraz trudności związane z brakiem usystematyzowanej terminologii prawosławnego prawa kościelnego w języku polskim.
Скачивания
Библиографические ссылки
Agapius a Hieromonk i Nicodemus a Monk (red.) (1957). The Rudder. Przetłumaczone przez D. Cummings. Chicago: The Orthodox Christian Educational Society.
Baron, A. i Pietras, H. (red.) (2006). Dokumenty synodów od 50 do 381 roku. Wydawnictwo WAM (Synody i Kolekcje Praw).
Beneševič, V. N. (1914). Sbornik pamâtnikov po istorii cerkovnogo prava, preimuŝestvenno russkoj cerkvi do èpohi Petra Velikogo. Petrograd.
Betlejko, J. (2017). „Święty i Wielki Sobór Cerkwi Prawosławnej”, Studia i Dokumenty Ekumeniczne, 33(1).
Blaza, M. (2020). Synodalność (soborowość) w Kościołach wschodnich, Studia Bobolanum, 31, s. 87–111. https://doi.org/10.30439/2020.2.5.
Bóg żywy. Katechizm Kościoła Prawosławnego. (2001). Kraków: Wydawnictwo WAM.
Borkowski, A. (2019). Ekumenizm a realizacja misyjnego posłannictwa Kościoła w kontekście dokumentów Wszechprawosławnego Synodu na Krecie, Elpis, 21, s. 93–97. https://doi.org/10.15290/elpis.2019.21.12.
Charkiewicz, J. (2014). Kanonizacja świętych w prawosławiu. Warszawa: Warszawska Metropolia Prawosławna.
Charkiewicz, J. (2018). Opracowanie listy źródeł „Słownika polskiej terminologii prawosławnej”, Elpis, 20, s. 181–186. https://doi.org/10.15290/elpis.2018.20.19.
Czarnecka, K., Ławreszuk, M. i Przyczyna, W. (2018). „Słownik polskiej terminologii prawosławnej” – struktura artykułu hasłowego, Elpis, 20, s. 221–230. https://doi.org/10.15290/elpis.2018.20.24.
Dudra, S. (2019). Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny w obszarze polityki wyznaniowej oraz polityki narodowościowej Polski Ludowej i III Rzeczypospolitej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR.
Evdokimov, P. (1964). Prawosławie. Warszawa.
Hryniewicz, W. (1981). Zasada „ekonomii eklezjalnej” w życiu i teologii prawosławia, Roczniki Teologiczno-Kanoniczne, 28(6), s. 137–152.
J̌ovanović, J. (1844). Načatki cerkovnago prava drevnija pravoslavnija Crkve, s latinskim i srpsko-slovenskim tekstom. Novi Sad. [online] http://digital.bms.rs/ebiblioteka/publications/view/5230, [25.06.2021].
Kałużny, T. (2018). Oikonomia kościelna w teorii i praktyce Prawosławia. Kraków.
Kałużny, T. (2019). Prawosławie i ekumenizm. Kontrowersyjny dokument Soboru na Krecie (2016), Studia Oecumenica, 18, s. 147–160. https://doi.org/10.25167/SOe/18/2018/147-160.
Kałużny, T. i Kijas, Z. (red.) (2016). Przed Soborem Wszechprawosławnym. Kraków: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie.
Katechizm Cerkwi prawosławnej. (2001). Hajnówka: Bratczyk.
Kormčaâ napečatana sʺ originala patriarha Iosifa. (1912). Moskva: Žurnal «Cerkovʹ».
Kostiuczuk, J. (2013). Ekumenizm w dobie współczesnych wyzwań. W: O tajemnicy zbawienia (159–167). Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku.
Kostiuczuk, J. (2018). Proces formułowania i doprecyzowania społecznej nauki w oficjalnych dokumentach Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Elpis, 20, s. 9–15.https://doi.org/10.15290/elpis.2018.20.01.
Krukowski, J. (2011). Prawo administracyjne w Kościele. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego.
Kuźma, A. (2018). Wielki Sobór Kościoła Prawosławnego na Krecie w 2016 r. i jego ustalenia. Elpis, 20, s. 165–179. https://doi.org/10.15290/elpis.2018.20.18.
Kuźma, A. (2019). Istota eklezjologii pierwszego tysiąclecia w ujęciu prawosławnym i rzymskokatolickim w świetle dokumentu: „Synodalność i prymat w pierwszym Tysiącleciu: Ku wspólnemu rozumieniu w służbie jedności Kościoła”, Chieti 2016. Elpis, 21, s. 109–120. https://doi.org/10.15290/elpis.2019.21.14.
Ławreszuk, M. (2007). Pojęcie „terenu kanonicznego” we współczesnej eklezjologii prawosławnej”. Elpis, 15–16, s. 209–224.
Ławreszuk, M. (2009). Prawosławie wobec problemu etnofiletyzmu. Elpis, 19–20, s. 73–102.
Ławreszuk, M. (2014). Stosunek Kościoła prawosławnego wobec osób żyjących w związkach pozamałżeńskich. Misc. Hist. - Iurid.https://doi.org/10.15290/mhi.2014.13.02.08.
Ławreszuk, M. (2020). PAKP i uznanie ukraińskiej autokefalii. Wiadomości PAKP, 1, s. 13–17.
Łotocki, A. (1932). Zasady autokefalii. Warszawa.
Mossakowski, W. (2012). Ugruntowanie autokefalii prawosławia w Polsce współczesnej. Studia Iuridica Toruniensia, XI, s. 113–128. [online] https://repozytorium.umk.pl/bitstream/handle/item/1314/SIT.2012.021%2CMossakowski.pdf?-sequence=1, [12.06.2021].
Nikodim episkop Dalmatinskij. (1897). Pravoslavnoe cerkovnoe pravo. Sankt-Peterburg.
Pavlov, A. (1902). Kurs cerkovnogo prava. Svâto-Troickaâ Sergieva Lavra.
Płońska, E. (2020). Rodzaje i funkcje kar w prawie Kościoła prawosławnego w Polsce. Studia Prawnoustrojowe, 47, s. 209–224.
Płoński, R. (2009). Tomosy z 1924 i 1948 roku nadające status autokefaliczny Polskiemu Autokefalicznemu Kościołowi Prawosławnemu: ich wydźwięk historyczno-kanoniczny. Studia Warmińskie, 46, s. 153–171.
Przekop, E. (1977). Problem wspólnego kodeksu prawa kanonicznego dla Kościołów prawosławnych. Studia Płockie, 5, s. 173–183.
Rallis, G. i Potlis, M. Sýntagma tôn theíon kaì iherôn kanónon, 6 vols. Athens.
Schmemann, A. (1997). Eucharystia. Misterium Królestwa. (A. Turczyński, Tłum). Białystok.
Szegda, M. (1962). Sprawa zwołania soboru przez prawosławnych. Prawo Kanoniczne: kwartalnik prawno-historyczny, 5(1–2), s. 211–230.
Tofiluk, J. (1999). O przygotowaniach do Soboru Wszechprawosławnego. Elpis, 1, s. 69–84.
Wilkiel, K. (2019). Historyczne uwarunkowania Soboru Stu Rozdziałów. Elpis, 21, s. 27–33. https://doi.org/10.15290/elpis.2019.21.04.
Yannoulatos, A. (2016). Misja na wzór Chrystusa. Warszawa: Warszawska Metropolia Prawosławna.
Zachorowski, S. (1917). Studya z historyi prawa kościelnego i polskiego. Kraków.
Znosko, A. (1973). Prawosławne prawo kościelne. Część I. Warszawa: Chrześcijańska Akademia Teologiczna.
Znosko, A. (1975). Prawosławne prawo kościelne. Część II (zagadnienia wybrane). Warszawa: Chrześcijańska Akademia Teologiczna.
Znosko, A. (tłum.). (2000). Kanony Kościoła Prawosławnego. 2. wyd. Hajnówka.
Zyzykin, M. (1931). Autokefalia i zasady jej zastosowania. Warszawa.
Загрузки
Опубликован
Как цитировать
Выпуск
Раздел
Лицензия
Это произведение доступно по лицензии Creative Commons «Attribution-NonCommercial-ShareAlike» («Атрибуция — Некоммерческое использование — На тех же условиях») 4.0 Всемирная.
Подробные условия лицензии CC BY-SA (Атрибуция - на тех же условиях) доступны на веб-сайте Creative Commons - ссылка на сайт.
Автор должен заполнить и отправить в редакцию (elpis@uwb.edu.pl) заполненное и подписанное соглашение об авторских правах вместе с заявлением об оригинальности статьи и вкладе автора в статью. Скачать файл соглашения: ЗДЕСЬ
