Postanowienia Soboru Stu Rozdziałów z zakresu teologii praktycznej

Karol Wilkiel

doi:10.15290/elpis.2020.22.05

Авторы

Karol Wilkiel Katolicki Uniwersytet Lubelski, Instytut Ekumeniczny https://orcid.org/0000-0001-6292-3167

DOI:

https://doi.org/10.15290/elpis.2020.22.05

Ключевые слова:

Prawosławie, historia kościoła, sobór, Rosyjski Kościół Prawosławny

Аннотация

Artykuł podejmuje analizę wybranych postanowień jednego z ważniejszych soborów, który odbył się w ruskiej cerkwi. Został zwołany przez cara Iwana IV na początku 1551 r. w Moskwie i przeszedł do historii pod nazwą Sobór Stu Rozdziałów. Nazwa soboru wynika z jego postanowień – dokumentu końcowego, który zawierał sto artykułów (rozdziałów). Niniejszy artykuł przedstawia analizę postanowień Soboru Stu Rozdziałów, które dotyczą teologii praktycznej. Owe postanowienia ukazują również problemy praktyki liturgicznej, z jakimi borykała się ruska cerkiew w XVI w.

Скачивания

Данные скачивания пока недоступны.

Библиографические ссылки

Anchimiuk, Jeremiasz, abp. (2003). Reformy Patriarchy Nikona. W: J. Zieniuk (red.), Chrześcijaństwo Kościół Prawosławie (s. 14 – 22). Białystok: Bractwo Prawosławne św. św. Cyryla i Metodego.

Bočkarev, W., A. (1906). Stoglav i istoriâ Sobora 1551 g. Ûhnov. [Бочкарев, В., А. (1906). Стоглав и история Собора 1551 г. Юхнов]

Bondaruk, K. (1987). Nauka o Nabożeństwach Prawosławnych. Białystok.

Borowik, H. (2001). W Cerkwi Prawosławnej. Białystok.

Boska Liturgia świętego ojca naszego Jana Chryzostoma. (2001). Warszawa: Warszawska Metropolia Prawosławna.

Bulgakov, M. (1870). Istoriâ Russkoj Cerkvi. (t. 6, Kn. I). Sankt-Peterburg. [Булгаков, М. (1870). История Русской Церкви. (t. 6, Кн. I). Санкт-Петербург]. Czasosłow. (1925). Warszawa.

Fediukina, H. (2014). Leksykon terminologii prawosławnej rosyjsko-polski, z cytatami z tekstów biblijnych. Warszawa: Warszawska Metropolia Prawosławna.

Florâ, B. N. (2010). Ioann IV Vasilevič. W: Pravoslavnaâ Enciklopediâ (t. XXIII, s. 628-641). Moskva [Флоря, Б. Н. (2010). Иоанн IV Василевич. W: Православная Енциклопедия (t. XXIII, s. 628-641). Москва].

Gardner, I. A. (1978). Bogoslužebnoe penie Russkoj Pravoslavnoj Cerkvi (t. I.). Jordanville. [Гарднер, И. А. (1978). Богослужебное пение Русской Православной Церкви (t. I.). Jordanville.]

Gorskij, A. (red.). (1985). Rossijskoe zakonodatelʹstvo X-XX vekov. Zakonodatelʹstvo perioda obrazovaniâ i ukrepleniâ Russkogo centralizovannogo gosudarstva (t. II.). Moskva. [Горский, А. (ред.). (1985). Российское законодательство X-XX веков. Законодательство периода образования и укрепления Русского централизованного государства (t. II.). Moskva].

Gusejnova, Z., Perelešina, V., Starikova, I. (2005). Pesnopeniâ Vcenoŝnogo bdeniâ v russkoj monodijnoj pevčeskoj tradicii XVI-XVII vv. W: Pravoslavnaâ Enciklopediâ (t. IX, s. 675-676). Moskva. [Гусейнова, З., Перелешина, В., Старикова, И. (2005). Песнопения Вценощного бдения в русской монодийной певческой традиции XVI-XVII вв. W: Православная Енциклопедия (t. IX, s. 675-676). Москва].

Jakimiuk, M., Gabriel (Hagrioryta), hieromnich, Misiejuk, J. (red.). (2001). Katechizm Cerkwi Prawosławnej. Hajnówka.

Korobin, G., Mihajlova N. (1999). Ispravelnie bogosluženyh knig. Istoričeskij obzor za period s XV do načala XX veka, W: Bogoslužebnyj âzyk Russkoj Cerkvi. Istoriâ, popytki reformacii (s. 9-69). Moskva: Izdanie Sretenskogo monastyrâ. [Коробин, Г., Михайлова Н. (1999). Исправелние богослуженых книг. Исторический обзор за период с XV до начала XX века, W: Богослужебный язык Русской Церкви. История, попытки реформации (s. 9-69). Москва: Издание Сретенского монастыря.]

Lenczewski M. (1981). Liturgika. Warszawa: Chrześcijańska Akademia Teologiczna.

Liturgie Kościoła prawosławnego. (2001). Kraków.

Liturgija Ioanna Złotoustago. (2001). Warszawa.

Ławreszuk, M., ks. (2009). Historyczny rozwój typikonu jerozolimskiego i jego współczesna rola. W: Elpis, 19-20 (32-33), 167-198.

Metallov, V. (1990). Očerk istorii pravoslavnogo cerkovnogo peniâ v Rossii. izdanie III. Moskva. [Металлов, В. (1990). Очерк истории православного церковного пения в России. издание III. Москва.]

Pańkowski, J., bp. (2016). Nie zaniedbuj w sobie daru łaski… Rozważania o kapłaństwie. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej.

Parfentʹev, N. (1991). Professionalʹnye muzykanty Rossijskogo gosudarstva HVI–HVII vekov. Čelabin’sk. [Парфентьев, Н. (1991). Профессиональные музыканты Российского государства ХVI–ХVII веков. Челабиньск]

Sawicki, D. (2013). Idee „Świętej Rusi” i „Trzeciego Rzymu” i ich miejsce w nauczaniu staroobrzędowców pomorskich. Cerkiewny Wiestnik, 1/2013, 47-63.

Schmemann, A. (2001). Droga Prawosławia w Historii. Białystok.

Skaballanovich, M. (2004). Tolkovyj Tipikon. Ob”yasnitel’noe iz”yasnenie Tipika s istoricheskim vvedeniem. Moskva: Izdanie Sretenskogo monastyrya [Скабалланович, М. (2004). Толковый Типикон. Объяснительное изъяснение Типика с историческим введением. Москва: Издание Сретенского монастыря].

Stoglavʺ. (1862). Kazanʹ: v Tipografii Gubernskago Pravleniâ [Стоглавъ. (1862). Казань: в Типографии Губернскаго Правления.]

Trebnik. (2004). Kijów.

Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Tekst ujednolicony ustawy). [online] http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU19640090059, [9.04.2020]

Wilkiel, K., ks. (2019). Historyczne uwarunkowania Soboru Stu Rozdziałów. Elpis, 21 2019, 27-33.

Wołosiuk, W. (2003). Język cerkiewnosłowiański w monodycznym śpiewie cerkiewnym na Rusi. W: Chrześcijańskie dziedzictwo duchowe narodów słowiańskich. Białystok.

Želtov. M. (2001). Anafora. W: Pravoslavnaâ Enciklopediâ (t. II, s. 279-289). Moskva]. Желтов. М. (2001). Анафора. W: Православная Енциклопедия (t. II, s. 279-289). Москва].

Znosko, A., ks. (1975). Prawosławne Prawo Kościelne. Cz. II. Warszawa: Chrześcijańska Akademia Teologiczna. Warszawa.

Znosko, A., ks. (2000). Kanony Kościoła Prawosławnego (t. I). Hajnówka.