Rosyjska instytucja starców jako służba ponadnormatywnej miłości Chrsytusowej

Autor

  • Sergej Horužij Rosyjska Akademia Nauk, Instytut Folozofii

DOI:

https://doi.org/10.15290/elpis.2018.20.22

Słowa kluczowe:

doświadczenie duchowe, rosyjska instytucja starców, hezychazm, miłość Chrystusowa, kenoza, Optina Pustyń, Paisjusz Wieliczkowski, Ambroży z Optiny

Abstrakt

Artykuł analizuje fenomen instytucji starców w duchowej tradycji Prawosławia, traktując go jako antropolgiczny mechanizm translacji duchowego doświadczenia. Opisano etapy historycznej ewolucji instytucji starców, prowadzącej do rozprzestrzenienia się ich służby poza obręb środowiska mniszego, a co za tym idzie – cerkiewnego. Najwięcej uwagi poświęcono ostatniemu etapowi ewolucji – rosyjskiej instytucji starców na przełomie XIX i XX wieku. Istotą tego fenomenu jest ponadnormatywna miłość Chrystusowa, której najdoskonalszym wyrazem jest Odkupienie i Ofiara Chrystusa na Krzyżu. Ukazano, iż rosyjska instytucja starców wytworzyła specyficzny kodeks etyczny, którego głównymi założeniami są kenoza, pokora i absolutna akceptacja Innego.

Downloads

Download data is not yet available.

Biogram autora

Sergej Horužij - Rosyjska Akademia Nauk, Instytut Folozofii


 

Opublikowane

2018-12-21

Jak cytować

Horužij, S. (2018). Rosyjska instytucja starców jako służba ponadnormatywnej miłości Chrsytusowej. Elpis, (20), 205–210. https://doi.org/10.15290/elpis.2018.20.22

Numer

Dział

Artykuły