Mediality of Jesus Christ

Authors

DOI:

https://doi.org/10.15290/elpis.2020.22.02

Keywords:

media, culture, anthropology, Bible, Christology

Abstract

Media create the worldview, mentality and ethical attitudes. In the cultural perspectives it often intensifies as one of the many oppressive attitudes that culture applies to people. However, the theological perspective has a different approach. In the Holy Bible, we already find forms of broadly understood mediality, which - in the article - is understood not only as influences on people, but also as a form of communication, especially in the light of the relation Creator-Creation. At the same time, the concept of anthropology of the Eastern Church adopted in the thesis aims at the subject of reflection on anthropology and mysticism, leading man to the path of knowing God. This knowledge becomes possible only within the Church: a living organism with the head of the Savior, Jesus Christ. In an attempt to analyze mediality of the Second Person of the Holy Trinity, the article does not ignore any of the hypostases of the indissoluble Holy Trinity. The Old Testament God appears here from the beginning as a media. The New Testament Son of God, the Savior Jesus Christ, becomes a man, to give a man the opportunity to reunite with God, after centuries of lost communication, which is a consequence of the sin of the forefathers Adam and Eve. And the Comforter, the Holy Spirit, both in ecclesiological and individual dimensions, enables this unity. In the light of the issues addressed in the article, the mediality of Jesus Christ has been treated in many aspects.

Downloads

Download data is not yet available.

References

Bartoszewicz, D. (2014). Środki wyrazu w Księdze Jonasza. Warszawskie Studia Teologiczne (XXVII/2, s. 195-201). Warszawa.

Biblia Ekumeniczna. Pismo święte Starego i Nowego Testamentu z księgami deuterokanonicznymi. (2018). Warszawa: Towarzystwo Biblijne w Polsce.

Bóg żywy. Katechizm Kościoła Prawosławnego. (2001). (A. Kuryś, Tłum.). Kraków: WAM

Batut, J. P. (2006). Teologiczne odczytanie chrztu Jezusa. Communito, 1(151), 9-20.

Charkiewicz, J. (2013). Biblijna nauka o świętości człowieka. Elpis, 27 (40), 99-106.

Chmielewski, M. (2014). Media społecznościowe jako narzędzia nowej ewangelizacji. Świat i Słowo (22), 213-230.

Brzegowy, T. (2008). Czy Izajasz zapowiadał Mesjasza? Collectanea Theologica, 78/3, 5-27. Warszawa.

Brzegowy, T. (2014). Prorocy Izraela. (cz. I, s. 94-96.). Tarnów: Wydawnictwo Diecezji Tarnowskiej BIBLOS.

Homâkov, A. (1900). Polnoe sobranie sočinenij. (t. 2). Moskva [Хомяков, А. (1900). Полное собрание сочинений. (t. 2). Москва]

Charkiewicz J. (2013). Biblijna nauka o świętości człowieka. W: Elpis, 27 (40). 2013.

Św. Cyryl. Jerozolimski. (1973). Katechezy. Warszawa: Akademia Teologii Katolickiej.

Św. Jan Damasceński. (1969). Wykład wiary prawdziwej. Warszawa: PAX.

Evdokimov, P. (1964). Prawosławie. Warszawa: PAX.

Evdokimov, P. (2012). Duch Święty w tradycji prawosławnej. Poznań: W Drodze.

Gasset, O. (2002). Bunt Mas. Warszawa: MUZA.

Hajduk, R. (2012). O głoszeniu Ewangelii i marketingu narracyjnym. Studia Warmińskie, 49, 151-164.

Jaworski, P. (2015). Stary Testament zapowiada Jezusa Chrystusa. Radiowo-Internetowe Studium Biblijne, (W. 8), 1-6. Warszawa.

Lachowicz, J. (1994). Angelologia św. Grzegorza Wielkiego. Studia Teologiczne, 12, 153-186. Białystok – Drohiczyn – Łomża.

Langkammer, H. (1993). Mały słownik biblijny. Wrocław: Wydawnictwo św. Antoniego.

Lewandowski, J. Spis ludności za Kwiryniusza. [online] apologetyka. info.pl, [12.05.2019].

Lemański, J. (2002). Dobra nowina według Deutero-Izajasza (Iz 52,7-10). Verbum vitae, 2/2002, 49-64.

Lewek, A. (1998). Mass-media w służbie ewangelizacji. Studia Theologica Varsaviensia, 36/2, 89-98. Warszawa.

Lyotard, J.-F. (1997). Kondycja Ponowoczesna. W: Sztuka i Filozofia. Warszawa: Aletheia. [online] http://bazhum.muzhp.pl, [28.03.2019].

Łosski, W. (1989). Teologia Mistyczna Kościoła Wschodniego. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Meyendorff, J. (2007). Teologia bizantyjska, historia i doktryna. Kraków.

Mantzaridis, G. I. (1997). Przebóstwienie człowieka nauka świętego Grzegorza Palamasa w świetle tradycji prawosławnej. Lublin: Wyd. Diecezji Lubelsko- Chełmskiej.

McLuhan, M. (2004). Zrozumieć Media, Przedłużenia Człowieka. Warszawa.

Św. Nikołaj Serbski. (2008). Homilie. Hajnówka: Bratczyk.

Nalewaj, A. (2011). „Logion” o wywyższeniu Syna Człowieczego w dialogu Jezusa z Nikodemem (por. J 3,14-15). Studia Elbląskie, 12, 211-222.

Nitecki, P. (2003). Media – ewangelizacja – człowiek. Legnickie Studia Teologiczno-Historyczne. Perspectiva, 2003 (2), 85-97.

Otto, R. (1999). Świętość. Warszawa: Aletheia.

Orłowski, P. (1994). Walter Benjamin i filozofia. Sztuka i Filozofia, 9, 203-208.

Paprocki, H. (2010), Eklezjologia Aleksego Chomiakowa. Elpis, 12/21-22, 291-303.

Paprocki, H. (2001). Obietnica Ojca Doświadczenie Ducha Świętego w Kościele Prawosławnym. Bydgoszcz: Homini.

Paprocki, H., Hryniewicz, W., Karski, K. (2010). Credo symbol wspólnej wiary. Kraków: ZNAK.

Paprocki, H. (2014). Zarys prawosławnej nauki o Duchu Świętym. Elpis, 14, 11-39.

Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu – w przekładzie Jakuba Wujka. (1962). Kraków: Wyd. Apostolstwa Modlitwy.

Psałterz złożony. (2017). (H. Paprocki, Tłum.). [online] http://www.liturgia.cerkiew.pl, [12.02.2019].

Paciorek, A. (2006). Ewangelia według św. Mateusza. Kraków: Wydawnictwo WAM.

Św. Paisjusz H. (2012). Słowa 1-5. Hajnówka: Bratczyk.

Hrycuniak, Sawa (metropolita). (2003). Chrystus najwierniejszy przyjaciel człowieka. Warszawa: Warszawska Metropolia Prawosławna.

Hrycuniak, Sawa (metropolita), Baczyński, A. (2017). Duch Święty w dziele uświęcenia człowieka. Rocznik Teologiczny, 2017, 373-404 (378).

Synowiec, J. (1992). Oto twój król przychodzi, Mesjasz w pismach Starego Przymierza. Kraków.

Śmigiel, W. (2014). Jak głosić Jezusa Chrystusa w dobie nowej ewangelizacji? Rocznik Teologii Katolickiej, (t. XIII/2).

Komentarz Świętych Ojców do Ewangelii według Świętego Mateusza. (2004). Hajnówka: Bratczyk.

Siwek, G. (2011). Posługa Słowa w epoce mediów. Studia Pastoralne, 7, 292–309.

Tomala, J. (1938). Teologia proroka Jeremiasza. Collectanea Theologica, 19/3, 318-385.

Twardy, J. (2007). Chrystocentryzm w kaznodziejskiej posłudze słowa. Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne, (t. 40, s. 50-64.). Katowice.

Bazyli Wielki, św. (1972) Listy. Warszawa: PAX.

Wils, J. P. (2014). Religia jako kwestia nerwów. Wstępne rozważania nad archeologią bluźnierstwa. Studia kulturoznawcze, 2(6)/2014, 11-30.

Włodarczyk, J. (2005). Tajemnica Gwiazdy Betlejemskiej. Warszawa: Świat Książki.

Zagórski, D. (2009). Egzegeza Księgi Jonasza w pismach Grzegorza z Nazjanzu. Biblica Et Patristica Thoruniencja, 2, 116-125.

Published

2020-11-12

How to Cite

Kania, D. (2020). Mediality of Jesus Christ. Elpis, (22), 17–31. https://doi.org/10.15290/elpis.2020.22.02

Issue

Section

Articles