Myśl pedagogiczna św. Porfiriusza z Kafsokaliwii

Grzegorz Makal

doi:10.15290/elpis.2020.22.18

Авторы

Grzegorz Makal Uniwersytet w Białymstoku, Katedra Teologii Prawosławnej https://orcid.org/0000-0003-3021-0036

DOI:

https://doi.org/10.15290/elpis.2020.22.18

Ключевые слова:

Porfiriusz z Kafsokaliwii, prawosławne wychowanie, uświęcenie, pokora, egoizm

Аннотация

Święty Porfiriusz (Bairaktaris) z Kafsokaliwii (1906-1991) jest jednym z najbardziej znanych współczesnych świętych greckich. Należał do jednej z najbardziej szanowanych w prawosławiu kategorii świętych Starców, czyli ojców duchowych obdarzonych charyzmatem prozorliwości. Jako doświadczony kierownik duchowy przekazał swoją myśl pedagogiczną, która skupia się na celu życia chrześcijanina – przebóstwieniu, dążeniu rodzica do stania się świętym i przekazania świętości swoim dzieciom nie poprzez dyscyplinowanie i wywieranie presji, ale przez łaskę Bożą, która działa, gdy rodzic stara się uświęcić. Starzec przeciwstawiał się jednoznacznie egoizmowi, upatrując w nadmiernych pochwałach przyczyny złego rozwoju duchowego dziecka. Podkreślał potrzebę zdobycia i przekazania dziecku pokory, którą utożsamiał z naturalnym stanem człowieka i warunkiem koniecznym do zdobycia łaski Bożej.

Скачивания

Данные скачивания пока недоступны.

Библиографические ссылки

Atanazy, metr. (2016). Otwarte serce cerkwi. (K. Tur, Tłum.). Hajnówka: Bratczyk.

Bóg i zło. Pisma Bazylego Wielkiego, Grzegorza z Nyssy i Jana Chryzostoma. (2004). (ks. J. Naumowicz, red.). Kraków: Wydawnictwo M.

Chatzinikolaou, N. (2013). Tam gdzie nie widać Boga. (s. E. Niczyporuk, Tłum.). Zaleszany: Żeński Dom Zakonny w Zaleszanach.

Karpińska-Musiał, B. (2016). Edukacja spersonalizowana w uniwersytecie. Kraków: Wydawnictwo Libron.

Larchet, J-C. (2013). Terapia chorób duchowych. Wstęp do tradycji ascetycznej Kościoła prawosławnego. (s. N. Aleksiejuk, Tłum.). Hajnówka: Bratczyk.

Łosski, W. (1989). Teologia mistyczna Kościoła wschodniego. (M. Sczaniecka, Tłum.). Warszawa: Instytut wydawniczy PAX.

Meyendorff, J. (1984). Teologia bizantyjska. (J. Prokopiuk, Tłum.). Warszawa: Instytut wydawniczy PAX.

Jan Klimak, św. (2011) Drabina raju. (W. Polanowski, E. Osek, Tłum.). Kęty: Wydawnictwo Marek Derewiecki.

Święty Starzec Porfiriusz Kavsokalybita - O dzieciach i młodzieży. (2016). (K. Tur, J. Szokalski, Tłum.). Hajnówka: Bratczyk.

Święty Starzec Porfiriusz z Kafsokaliwii, Żywot i słowa. (2020). (G. Makal, Tłum.). Białystok: Stowarzyszenie Prawosławne Bractwo św. św. Cyryla i Metodego.

św. Symeon Nowy Teolog. Sources Chrétiennes 129. (1967). Paris.

Aikaterίna, monachή (2008). O Όsioc Gέrwn Porfύrioc. H agapώsa kardίa. Athήna.

Bίoc kai lόgoi agίoy Porfyrίoy Kaysokalybίtoy. (2019). Chaniά: Ierά Monή Zwodόchoy Phgήc.

Blάchoc, I. (2004). Orthόdoxh psychotherapeίa. Lebadeίa: Ierά Monή Genethlίoy thc Theotόkoy.

Gέrontac Porfύrioc Kaysokalybίthc ‑ Orόshmo agiόthtoc sto sύgchrono kόsmo. (2008). Praktikά Diorthόdoxoy Monastikoύ Synedrίoy (Chaniά, 10-12 Maϊoy 2007). Chaniά: Ierά Monή Zwodόchoy Phgήc.

Gέrontoc Paϊsίoy Agioreίtoy (2010). LOGOI G’. Pneymatikόc agώnac. Soyrwtή Thessalonίkhc: Ierόn Hsychastήrion «Eyaggelistήc Iwάnnhc o Theolόgoc».

Giannitsiώthc, K. (2006). Kontά sto Gέronta Porfύrio. Athήna.

Iwannίdhc, K. (2005). O Gέrwn Porfύrioc ‑ Martyrίec kai Empeirίec. Mίlesi: H Metamόrfwsic toy Swthroc (Ierόn Gynaikeίon Hsychastήrion).

Kroystalάkhc, G. (2006). Gέrwn Porfύrioc ‑ O pneymatikόc patέrac kai paidagwgόc. Athήna: En plώ.

Noύshc, K. Ch. (2014). Όsioc Porfύrioc Kaysokalybίthc ‑ Ekklhsiologίa, theologίa. Athήna.

Foykadάkhc, G. N. (2020). Άgioc Porfύrioc o Kaysokalybίthc. H zwή toy kai to έrgo toy. Metamόrfwsh Attikήc: Oyranόc.