Dogmatyzacja Prawdy

Warsonofiusz Doroszkiewicz

doi:10.15290/elpis.2014.16.13

Авторы

Warsonofiusz Doroszkiewicz Uniwersytet w Białymstoku Katedra Teologii Prawosławnej

DOI:

https://doi.org/10.15290/elpis.2014.16.13

Ключевые слова:

Bóg, świat, człowiek, prawda, filozofia, Pismo Św., zbawienie, dogmat

Аннотация

Od samego początku człowiek poszukiwał odpowiedzi na dręczące go pytania odnośnie początków jego istnienia, jak powstał świat i czy istnieje jakaś obiektywna prawda. Problem zdefiniowania pojęcia prawdy trapił w starożytności przede wszystkim filozofów a w starożytnej greckiej metafizyce można znaleźć kilka sformułowań określających to pojęcie. Pierwszy kto dokonał zdefiniowania pojęcia prawdy był Arystoteles. Stary Testament miał swoją prawdę. Nie mówimy bowiem dogmaty Starego czy też Nowego Testamentu a mówimy prawdy Starego bądź też Nowego Testamentu albo też ogólnie prawdy zawarte w Piśmie św. Natomiast Nowy Testament ogłosił, że Prawda ciałem się stała. Interpretując pojęcieprawdy w nowym Testamencie św. Klemens Rzymski stwierdził, że nie tylko sam Chrystus jest Prawdą ale wszystko co głosi jest prawdą. Historia Kościoła jest świadkiem tego, jak atakowana przez heretyków prawda przeobraża się w dogmat. Kościół przez dwa tysiąclecia chroni dogmatyczne określenia świętych Soborów Powszechnych, które są fundamentem naszej wiary i gwarantem prawidłowego wzrastania w Chrystusie i ostatecznie naszego zbawienia.

Скачивания

Данные скачивания пока недоступны.

Библиографические ссылки

Bierdiajew M., Filozofia Wolności, tłumaczyła Ewa Matuszczyk, Białystok 1995.

Bierdiajew M., O Uniżeniu i Swobode czełowieka, wyd. Ymca-Press, Clamart-Paris 1939.

Clement O., Prawda was wyzwoli. Rozmowy z Patriarchą ekumenicznym Bartłomiejem I, Verbinum Wydawnictwo Księży Werbistów, Warszawa 1998.

Felmy K. Ch., Współczesna teologia prawosławna, przełożył ks. Henryk Paprocki, Białystok 2005.

Γιανναρα X., Ορθοδοξια και η Θεολογια στην Ελλαδα σημερα. Εκδοσεις, Αθηνα 1979.

Γιαναρα X., Αλφαβηταριο Ορθοδοξου Πιστεος Εκδοσεις Γριγορη, Αθηνα 1977.

Κοστα Ντε Μποργκαρ Μ. Α., Προσωπο και Σταθρος, wyd. Εν πλω, Αφηνα 2014.

Ware K., Prawosławna Droga, przełożyła siostra Nikołaia z monasteru Opieki Matki Bożej w Bussy-en-Othe, Białystok 1999.

Καρακολη Κ. Χp., Χριστολογια Του Μεγαλου Αφανασιου, Θεσσαλονικη 1968.

Łosski M., Teologia Mistyczna Kościoła Wschodniego, przełożyła Maria Szczaniecka, Instytut wydawniczy Pax, Warszawa 1989.

Mantzaridis G. I., Przebóstwienie Człowieka. Nauka świętego Grzegorza Palamasa w świetle tradycji prawosławnej, przełożyła Iga Czaczkowska, Lublin 1997.

Schmeman A., Church World Mission, St. Vladimir’s Seminary Press, Crestwood NY 10707 1970.

Στανιλοαε Δ., Για Ενα Ορθοδοξο Οικουμενισμο.Ευχαριστια-Πιστη-Εκκλησια Εκδοσεις, Αθως Πειραιυς 1976.

Zizulas J. D., Eucharist Bishop Church. The unity of the church in the Divine Eucharist and the bishop during the first three Centuries, Holy Cross Orthodox Press, Brookline Massachusetts 2001.

Ζηζιουλα Ι. Δ., Μαθηματα Χριστιανικης Δογματικης, Θεσσαλονικη 1984 –maszynopis.

Doroszkiewicz W., Dzieje Wschodnich Rzymian, Białystok 2012.

Aristote, Ethique de Nicomaque. Texte,Traduction,Preface et Notes par Jean Voiquin. wyd Clasiques Garnier Paris 1958.

Biblioteka Ojców Kościoła, Pierwsi świadkowie. Ignacy Antiocheński Do Kościoła w Magnezji 13,1 i List Barnaby 1,6. Pisma Ojców Kościoła, przekład Anna Świderkowna Kraków 1998.

Biblia. Nowy przekład z języków hebrajskiego i greckiego opracowany przez Komisję Przekładu Pisma Świętego. Brytyjskie i Zagraniczne Towarzystwo Biblijne, Warszawa 1976.

Ελλινες Πατερες Της Εκκλησιας.Αθανασιου Αλεξανδριας του Μεγαλου. Απαντα Τα Εργα. Πατερικαι Εκδοσεις »Γριγοριος Παλαμας» τ.Ι .Θεσσαλονικη 1973.

Ehenberg V., The Cambridge Ancient History,vol V, Cambridge 1976.

A. Bally, Dictionnaire Grec-Francais, wyd. E.Egger, Hachette 79, Boulevard Saint-Germain, Paris 1950.

A Patristic Greek Lexicon, edited by G.W.H.Lampe, DD. Oxford at the Clarendon Press, Oxford 1967.