Średniowieczna architektura Gruzji

Авторы

  • Levan Varsimaszvili Chrześcijańska Akademia Teologiczna w Warszawie

DOI:

https://doi.org/10.15290/elpis.2019.21.08

Ключевые слова:

Gruzińska cerkiew prawosławna, architektura gruzińska

Аннотация

Od wieków życie sakralne odgrywało kluczową rolę w rozwoju kultury Gruzji. Rozmaite budowle sakralne, wyróżniające się indywidualnością oraz cechami takimi jak konstrukcje świątyń trójkościelnych, które nie występują w żadnym innym regionie świata, stanowiły istotny element życia społecznego i politycznego, szerzenia wiary, jak również stanowiły o rozwoju wyodrębnionego gruzińskiego nurtu architektonicznego. Powstanie usystematyzowanej chrześcijańskiej sztuki sakralnej w Gruzji przypada w przybliżeniu na V-VI wieku n.e. czego przykładem jest istniejąca po dziś Katedra Sioni w Bolnisi. Złoty okres rozwoju budownictwa sakralnego na terenie Gruzji przypada na X-XIII wiek, kiedy to powstaje wiele znaczących, monumentalnych i ekspresywnych budowli sakralnych. Gruziński postęp osiągnięty w czasach późnego średniowiecza wyhamował jednak w XIV wieku poprzez ciągłe niepokoje spowodowane niszczącymi kraj oraz godzącymi w jego suwerenność zbrojnymi agresjami krajów sąsiednich.

Скачивания

Данные скачивания пока недоступны.

Библиографические ссылки

Abramišvili, G., Zaharaâ, P. i Cicišvili, P. (1944). Istoriâ gruzinskoj arhitektury. 5-205.

Agababân, R. (1950). Kompoziciâ kupolʹnyh sooruženii Gruzii i Armenii. (s. 9-116). Erevan: Armgosizdat.

Amiranašvili, Š. (1944). Istoriâ gruzinskogo iskusstva. (s. 1-201) Akademiâ Nauk Gruzii.

Beridze, V. (1976). Nekotorye aspekty Gruzinskoj kupolʹnoj arhitekturi so vtoroj poloviny X v. do konca XIII v. (c. 5-49) Tbilisi: Mecniereba.

Zakaraia, P. (1981). Gruzinskaâ centralʹno-kupolʹnaâ arhitektura. (t.3). Tbilisi: Helovneba.

Zakaraia, P. (1990). Gruzinskaâ arhitektura XI-XVIII vv. (t.1). Tbilisi: Ganatleba.

Zakaraia, P. (1992). Zodčestvo Tao-Klardžeti. (s. 5-189).Tbilisi: Tbiliskij Universitet.

Severov, N.P., Čubinašvili, G.N. (1947). Kumurdo i Nikorcminda. Moskva.

Severov, N.P. (1947). Pamâtniki gruzinskogo zodčestva. Moskva.

Čubinašvili, G. N. (1936). Istoriâ gruzinskogo iskusstva. 1. Tbilisi.

Čubinašvili, G. (1970). Voprosy istorii iskustva. (t.1, c. 3-320) Tbilisi: Helovneba.

Čubinašvili, G. (1948). Pamâtniki tipa Džvari. 3-197.Tbilisi: Izdatelʹstvo Akademii Nauk Gruzinskoj SSR.

Загрузки

Опубликован

2019-11-26

Как цитировать

Varsimaszvili, L. (2019). Średniowieczna architektura Gruzji. Elpis, (21), 59–69. https://doi.org/10.15290/elpis.2019.21.08

Выпуск

Раздел

Cтатьи