Bliskość Pawła wobec Tesaloniczan w 1 Tes 2,7b-12

Abstrakt

W jednym z najstarszych dokumentów chrześcijaństwa, w bardzo patriarchalnym społeczeństwie, apostoł Paweł zwracając się do Chrześcijan z pogan, nie waha się upodobnić nie tylko do ojca, ale także kobiety, która jako niania dba o własne dzieci. W przeciwieństwie do wędrownych filozofów, apostoł Paweł nie tylko nauczał słowem, lecz i przykładem swojego życia ukazywał łagodność, dobroczynność i miłość, ofiarowując swoją duszę i życie. Metafora matki związana jest między innymi z upomnieniem, aby unikać prostytucji i tworzyć wspólnotę wszystkich w trakcie życia doczesnego i po Sądzie Ostatecznym. W najstarszym dokumencie chrześcijaństwa, Paweł mówi do chrześcijan wszystkich narodów, nie zatrzymuje się na społeczeństwie patriarchalnym, lecz stara się zasymilować z obrazem kobiety - piastunki, i tak jak ona karmić i troszczyć się o własne dzieci. On nie tylko głosił, ale w przeciwieństwie do wędrujących filozofów, miał taki spokój, współczucie i miłość do tych ludzi, dla których oddawał swoją duszę i całe swoje istnienie. Jednocześnie, ukazuje się w postaci ojca, ponieważ jego przykład i słowa, uczyły wszystkich, indywidualnie, pozostawania z dala od nieprawości i nieustannej modlitwy. Prezentacja autora listu jako matki i ojca odbiorców, braci rodzącego się Kościoła w Salonikach, związane jest w związane było z wezwaniem do pozostawiania z dala od nierządu, i skłonienia adresatów do zgodnego współistnienia we wspólnocie zarówno przed, jaki i po drugim przyjściu naszego Pana.