Średniowieczna architektura Gruzji
DOI:
https://doi.org/10.15290/elpis.2019.21.08Słowa kluczowe:
Gruzińska cerkiew prawosławna, architektura gruzińskaAbstrakt
Od wieków życie sakralne odgrywało kluczową rolę w rozwoju kultury Gruzji. Rozmaite budowle sakralne, wyróżniające się indywidualnością oraz cechami takimi jak konstrukcje świątyń trójkościelnych, które nie występują w żadnym innym regionie świata, stanowiły istotny element życia społecznego i politycznego, szerzenia wiary, jak również stanowiły o rozwoju wyodrębnionego gruzińskiego nurtu architektonicznego. Powstanie usystematyzowanej chrześcijańskiej sztuki sakralnej w Gruzji przypada w przybliżeniu na V-VI wieku n.e. czego przykładem jest istniejąca po dziś Katedra Sioni w Bolnisi. Złoty okres rozwoju budownictwa sakralnego na terenie Gruzji przypada na X-XIII wiek, kiedy to powstaje wiele znaczących, monumentalnych i ekspresywnych budowli sakralnych. Gruziński postęp osiągnięty w czasach późnego średniowiecza wyhamował jednak w XIV wieku poprzez ciągłe niepokoje spowodowane niszczącymi kraj oraz godzącymi w jego suwerenność zbrojnymi agresjami krajów sąsiednich.
Downloads
Bibliografia
Abramišvili, G., Zaharaâ, P. i Cicišvili, P. (1944). Istoriâ gruzinskoj arhitektury. 5-205.
Agababân, R. (1950). Kompoziciâ kupolʹnyh sooruženii Gruzii i Armenii. (s. 9-116). Erevan: Armgosizdat.
Amiranašvili, Š. (1944). Istoriâ gruzinskogo iskusstva. (s. 1-201) Akademiâ Nauk Gruzii.
Beridze, V. (1976). Nekotorye aspekty Gruzinskoj kupolʹnoj arhitekturi so vtoroj poloviny X v. do konca XIII v. (c. 5-49) Tbilisi: Mecniereba.
Zakaraia, P. (1981). Gruzinskaâ centralʹno-kupolʹnaâ arhitektura. (t.3). Tbilisi: Helovneba.
Zakaraia, P. (1990). Gruzinskaâ arhitektura XI-XVIII vv. (t.1). Tbilisi: Ganatleba.
Zakaraia, P. (1992). Zodčestvo Tao-Klardžeti. (s. 5-189).Tbilisi: Tbiliskij Universitet.
Severov, N.P., Čubinašvili, G.N. (1947). Kumurdo i Nikorcminda. Moskva.
Severov, N.P. (1947). Pamâtniki gruzinskogo zodčestva. Moskva.
Čubinašvili, G. N. (1936). Istoriâ gruzinskogo iskusstva. 1. Tbilisi.
Čubinašvili, G. (1970). Voprosy istorii iskustva. (t.1, c. 3-320) Tbilisi: Helovneba.
Čubinašvili, G. (1948). Pamâtniki tipa Džvari. 3-197.Tbilisi: Izdatelʹstvo Akademii Nauk Gruzinskoj SSR.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.
Szczegółowe warunki licencji CC BY-SA (Uznanie autorstwa - Na tych samych warunkach) dostępne jest na stronie Creative Commons - link.
Autor musi wypełnić i przesłać na adres redakcji (elpis@uwb.edu.pl) uzupełnioną i podpisaną umowę autorską wraz z oświadczeniem o oryginalności artykułu i wkładzie autora w powstanie artykułu. Plik umowy do pobrania: TUTAJ