Opowieści pielgrzyma jako wprowadzenie w duchowość hezychastyczną

Irena Saszko

doi:10.15290/elpis.2021.23.01

Авторы

Irena Saszko Chmielnicki Uniwersytet Narodowy https://orcid.org/0000-0003-2077-257X

DOI:

https://doi.org/10.15290/elpis.2021.23.01

Ключевые слова:

hezychazm, nieustanna modlitwa, głęboka skrucha, Filokalia, ojciec duchowy

Аннотация

Opowieści pielgrzyma zostały napisane przez nieznanego autora z drugiej połowy XIX wieku. To cieszące się dużą popularnością w świecie prawosławnym dzieło jest wprowadzeniem we wschodnio-chrześcijańską duchowość hezychastyczną. Książka opowiada o pielgrzymowaniu rosyjskiego chłopa do różnych sanktuariów i monasterów na terenach Imperium Rosyjskiego. Pątnik, przy pomocy swojego starca – ojca duchowego, zgłębia tajemnicę nieustannej modlitwy. Mądrość Bożą czerpie z Pisma Świętego oraz Filokalii. Spotykając na swej drodze pielgrzymowania różne osoby, rozmawia z nimi o modlitwie, a także dzieli się własnym doświadczeniem obecności Boga. W artykule zostały przeanalizowane główne zagadnienia Opowieści pielgrzyma, a mianowicie:
wprowadzenie w modlitwę Jezusową, przemieniająca moc Bożego Słowa, walka z pożądliwościami oraz znaczenie przewodnictwa duchowego w życiu każdego chrześcijanina.

Скачивания

Данные скачивания пока недоступны.

Библиографические ссылки

Averincev, S. (2005). Isihazm. W: Sofiâ-Logos-Slovarʹ (s. 234-235) Kiev: Duh ì Lìtera.

Balʹtazar, G.U. fon. (2015). Varta vìri liše lûbov, (N. Komarova, Perekl.). Kiïv: Duh ì Lìtera 2015.

Behr-Sigel, E. (2018). Miejsce serca. Wprowadzenie w duchowość prawosławną. (A. Kocot, Tłum.). Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Bułgakow, S. (1992). Prawosławie. Zarys nauki Kościoła prawosławnego. (H. Paprocki, Tłum.). Białystok-Warszawa: Orthdruk-Formica.

Cieślik, I. (2005). Starcy Pustelni Optyńskiej. Kraków: Wydawnictwo Homini.

Cyrulski, M. (2011). Wstęp. W: Opowieści pielgrzyma. Tyniec: Wydawnictwo Benedyktynów.

Drączkowski, F., Modzelewska, B. (1989). Filokalia. W: L. Beńkowski (red.) Encyklopedia Katolicka (t. V, s. 230-231). Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

Evdokimov, P. (1962). Sacrement de l’Amour: le Mystère conjugal à la lumière de la Tradition orthodoxe. Paris: Editions de l ‚ Epi.

Guillet, J. (1994). Błogosławieństwo. (K. Romaniuk, Tłum.). W: X. Leon-Dufour (red.), Słownik teologii biblijnej (s. 78-85). Poznań: Pallotinum.

Klimak, Jan (2016). Drabina Raju. (W. Polanowski, Tłum.). Kęty: Wydawnictwo: Marek Derewiecki.

Lesniewski, Ch. (2016). Clés spirituelles pour une plénitude de vie. Thérapie chrétienne au service de l’homme contemporain. (Colette Courtoy, Traduit). Nouan-le-Fuzelier: EdB.

Leśniewski, K. (2002). Prawosławna duchowość. W: M. Chmielewski (red.), Leksykon duchowości katolickiej (s. 701-713). Lublin-Kraków: Wydawnictwo „M”.

Leśniewski, K. (2006). „Nie potrzebują lekarza zdrowi...” Hezychastyczna metoda uzdrawiania człowieka. Lublin: Wydawnictwo KUL.

Leśniewski, K. (2008): Opowieści pielgrzyma jako książka o wolności w Bogu. W: S. Pawłowski (red.), Różnić się w zgodzie. Księga pamiątkowa dedykowana Księdzu Profesorowi Leonardowi Górce SVD z okazji 40-lecia pracy naukowo-dydaktycznej (s. 333–348). Lublin: Wydawnictwo Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

Leśniewski, K.(2008). Duchowość hezychastyczna – wczoraj i dziś. W: (H. Paprocki (red.). Wiara i poznanie: księga pamiątkowa dedykowana jego eminencji profesorowi Sawie (Hrycuniakowi) prawosławnemu metropolicie warszawskiemu i całej Polski. (78-95). Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku.

Misijuk, W. (2014). Przewodnictwo duchowe w monastycyzmie prawosławnym. Lublin: Prawosławna Diecezja Lubelsko-Chełmska.

Nenarokova, M. (2005). «Otkrovennye rasskazy strannika duhovnomu svoemuotcu»: stilizaciâ v duhe romantizma W: N. Višnevskaâ, E. Saprykina (red.), Romantizm. Večnoe stranstvie (s. 290-306). Moskva: Nauka.

Opowieści pielgrzyma (2011). (M. Cyrulski, Tłum). Tyniec: Wydawnictwo Benedyktynów.

Pentkovskij, A. (2010). Kto napisal «Otkrovennye rasskazy strannika». Žurnal Mosovskoj Patriarhii, (1), 55-59.

Pentkovskij, A. (2018). Istoriâ teksta i avtor «Otkrovennyh rasskazov strannika». Bogoslovskie trudy, (47-48), 343-449.

Rabiej, S. (1993). Hezychazm. W: J. Walkusz (red.), Encyklopedia Katolicka (t. IV, s. 831-832). Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

Špidlík, T. (2000). Myśl rosyjska. Inna wizja człowieka. (J. Dembska, Tłum.). Warszawa: Wydawnictwo Księży Marianów.

Uer, K. (2009). Pravoslavna Cerkva. (N. Rogačevsʹka, Pereklad). Kiïv: Duh ì Lìtera.

Vilken, R. L. (2015). U pošukah obliččâ Božogo. Vvedennâ u bogoslov`â rannʹoï Cerkvi. (T. Timo, Perekl.). Lʹvìv: Vidavnictvo Ukraïnsʹkogo katolicʹkogo unìversitetu.

Ware, K. (2003). Módlcie się nieustannie: ideał ustawicznej modlitwy we wschodnim monastycyzmie (W. Misijuk, Tłum.). W: K. Leśniewski, W. Misijuk (red.), Królestwo wnętrza. (s. 113-129). Lublin: Prawosławna Diecezja Lubelsko-Chełmska.

Ware, K. (2011). Milczenie w modlitwie: znaczenie hezychii (W. Misijuk, Tłum.). W: K. Leśniewski, W. Misijuk (red.), Tam skarb twój, gdzie serce twoje... (s. 125-149). Lublin: Prawosławna Diecezja Lubelsko-Chełmska.

Werbiński, I. (2013). Duchowa droga chrześcijanina odczytana w publikacji Opowieści pielgrzyma. Studia Wrocławskie, (15), s. 49-60.

Wiseman, J. A. (2009). Historia duchowości chrześcijańskiej. (A. Wojtasik, Tłum.). Kraków: Wydawnictwo WAM.

Yannaras, Ch. (1984). The Freedom of Morality. (E. Briere, Transl.). Crestwood NT.

Zelinskij, V. (2008). Družba kak duhovničestvo W: K. Sigov (red.), Družba: ee formy, ispytaniâ i dary. Uspenskie čteniâ (s. 51-60). Kiïv: Duh ì Lìtera 2008.