Niespodziewane pokrewieństwo: praktyka duchowa i analityka egzystencjalna

Abstrakt

Analityka egzystencjalna jest bezsprzecznie główną i najgłębszą koncepcją bądź konstytucją śmierci w myśli europejskiej od wielu wieków. Spróbowaliśmy nie tylko przedstawić jej strukturę, ale dokonaliśmy jej dekonstrukcji, w najbardziej konstruktywnym celu. Odkryliśmy to, że, z konkretnych przyczyn i z pomocą konkretnych środków, analityka ta nie tylko tworzyła wskazaną koncepcję, ale i dążyła do zbudowania wokół niej pancerza żelaznej niezaprzeczalności, który nie dopuszcza ani wariantów, ani sprzeciwów, obowiązującego wszystkich pancerza wyjątkowości. Zniszczywszy ten pancerz, dekonstrukcja otwiera możliwość innych decyzji i innych dróg.