Recepcja czytań ewangelicznych w hymnografii Wielkiego Poniedziałku w rycie jerozolimskim
DOI:
https://doi.org/10.15290/elpis.2024.26.06Słowa kluczowe:
hymnografia, Wielki Tydzień, ryt jerozolimski, czytania ewangeliczneAbstrakt
Niniejszy artykuł koncentruje się na recepcji czytań ewangelicznych Wielkiego Poniedziałku w hymnografii liturgicznej tego dnia. W artykule przeanalizowano czytania liturgiczne i hymnografię obrządku jerozolimskiego, który jest jednym z najstarszych obrządków wschodniej tradycji liturgicznej. Autor korzystał z takich źródeł jak: Lekcjonarz Jerozolimski, Iadgari oraz Typikon Bazyliki Zmartwychwstania. Badania miały na celu ustalenie, jak często autorzy hymnów liturgicznych Wielkiego Poniedziałku inspirowali się fragmentami Ewangelii oraz jaka była recepcja tej księgi w ich dziełach. Po przeprowadzonej analizie ustalono, że podstawowym źródłem wykorzystywanym przez hymnografów była Ewangelia, zwłaszcza czytania liturgiczne Wielkiego Poniedziałku.
Downloads
Bibliografia
Arranz, M. (1979). Kak molilisʹ Bogu drevnie vizantiĭcy. Sutočnyĭ krug bogosluženiâ po drevnim spiskam vizantiĭskogo Evhologiâ. Leningrad: Leningradskaâ Duhovnaâ Akademiâ.
Egeria. (2018). The Pilgrimage of Egeria: A New Translation of the Itinerarium Egeriae with Introduction and Commentary, tłum. wstęp i kom. A. McGowan, P. F. Bradshaw. Collegville, Minnesota: Liturgical Press Academic.
Galadza, D. (2018). Liturgy and Byzantinization in Jerusalem. Oxford: Oxford University Press.
Galadza, D. (2021). Svâtogrobskyj Tipikon. Pravoslavnaâ Èncilkopediâ 62 (s. 141–144). Moskva.
Hevsuriani, L. (2014). Iadgari. Pravoslavnaâ Èncilkopediâ 20 (s. 419-424). Moskva.
św. Jan Chryzostom, Homilia 65 na Ewangelię wg św. Mateusza, PG 58, 618-626.
Kekelidze, K. (1912). Ierusalimskij kanonarʹ VII veka gruzinskaâ versiâ. Tiflis.
Ławreszuk, M. (2014). Modlitwa wspólnoty: historyczny rozwój prawosławnej tradycji liturgicznej. Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku.
Menaion Augustou. (1852). Wenetia.
św. Nikodem Hagioryta. (1836). Eortodromion. Wenetia: Tipografia Nikolaou Gliki.
Papadopoulos-Kerameus, A. (1894). Analekta Jerosolimitikis Stachiolojias: T. 2. Petroupoli: B. Kirsbaoum.
Przyczyna, W., Czarnecka, K., Ławreszuk, M. (red.). (2022). Słownik polskiej terminologii prawosławnej. Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku.
Renoux, C. (2008). L'hymnaire de Saint-Sabas (Ve-VIIIe siècle): le manuscrit Géorgien H 2123. Turnhout: Brepols.
Taft, R. (1992). The Byzantine Rite. A Short History. Collegeville, Minnesota: Liturgical Press.
Tarchnischvili M. (1959), Le grand lectionnaire de l’Église de Jérusalem (Ve–VIIIe): T. 1. Louvain: Secrétariat du CorpusSCO.
Tarchnischvili M. (1960), Le grand lectionnaire de l’Église de Jérusalem (Ve–VIIIe): T. 2. Louvain: Secrétariat du CorpusSCO.
Triodion Kataniktikon. (1856). Tipografeio tou Agiou Georgiou.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2024 Piotr Sterlingow
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
Szczegółowe warunki licencji CC BY-SA (Uznanie autorstwa - Na tych samych warunkach) dostępne jest na stronie Creative Commons - link.
Autor musi wypełnić i przesłać na adres redakcji (elpis@uwb.edu.pl) uzupełnioną i podpisaną umowę autorską wraz z oświadczeniem o oryginalności artykułu i wkładzie autora w powstanie artykułu. Plik umowy do pobrania: TUTAJ
