Międzynarodowy dialog teologiczny Kościoła prawosławnego z Kościołem rzymskokatolickim

Autor

  • Andrzej Kuźma Chrześcijańska Akademia Teologiczna w Warszawie

DOI:

https://doi.org/10.15290/elpis.2014.16.02

Słowa kluczowe:

Chrześcijaństwo, Dialog teologiczny, Kościół rzymskokatolicki, Kościół prawosławny, problem Uniatyzmu i prozelityzmu

Abstrakt

Artykuł omawia historię i wartości teologiczne pierwszej fazy Międzynarodowego Dialogu Teologicznego między Kościołem prawosławnym i rzymskokatolickim w latach 1981-2000. Omówiony został proces przygotowawczy do rozpoczęcia dialogu. Podkreślona została rola i znaczenie działań patriarchy Konstantynopola Atenagorasa (1948-1972), który w znaczący sposób przyczynił się do rozwoju kontaktów ekumenicznych. Ze strony Kościoła rzymskokatolickiego istotnym dla kontaktów między-chrześcijańskich okazało się wstąpienie na tron rzymski kolejno papieży Jana XXIII (1958-1963) i Pawła VI (1963-1978), oraz zwołanie Soboru, Vaticanum II. Omówione zostały osiem sesji plenarnych, które odbyły się w latach 1982-2000, oraz przygotowania do nich. Rezultatem spotkań Komisji okazały się wspólnie przyjęte dokumenty teologiczne: 1) Misterium Kościoła i Eucharystii w świetle tajemnicy Trójcy Świętej (Monachium 1982), 2) Wiara, sakramenty i jedność Kościoła (Bari 1987), 3) Sakrament kapłaństwa w sakramentalnej strukturze Kościoła ze szczególnym uwzględnieniem znaczenia Sukcesji apostolskiej dla uświęcenia i jedności Ludu Bożego, (Valamo 1988), 4) Uniatyzm, metoda unijna przeszłości a obecne poszukiwanie pełnej wspólnoty (Balamand 1993). Omówione też zostały najistotniejsze problemy w tym dialogu tj. problem uniatyzmu i prozelityzmu, który zdominował tematykę spotkań po roku 1991.

Downloads

Download data is not yet available.

Bibliografia

J. Anchimiuk, O Kościołach unijnych. Prawosławny punkt widzenie, Zeszyty Naukowe KUL 19,1976 z.1, s41-45.

Z. Glaeser, Ku eklezjologii Kościołów siostrzanych, Opole 2000.

Z. Glaeser, Eucharystia w Dialogu. Wokół bilateralnych uzgodnień doktrynalnych Kościoła prawosławnego na temat Eucharystii, Opole 2007.

W. Hryniewicz, Kościoły siostrzane, dialog katolicko-prawosławny 1980-1991, Warszawa 1993.

W. Hryniewicz, Kościół jest jeden. Kraków 2004.

W. Hryniewicz, Uniatyzm w przeszłości i dzisiaj. Wokół uzgodnień z Balamand (1993) [w:] SiDE, 1994, 2 (34), s. 9-19.

W. Hryniewicz, Zaufanie czy nieufność. Wokół pojęcia Kościołów siostrzanych, [w:] Ekumeniczna odpowiedzialność na początku trzeciego Tysiąclecia, red. L. Górka, S. Pawłowski, Lublin 2003.

T. Kałużny, Nowy Sobór Ogólnoprawosławny, natura, historia przygotowań, tematyka, Kraków 2008.

B. Krivocheine (Arch.), La deuxième conférence panorthodoxe de Rodos, [w:] MEPREO 45 (1964) s. 4-24.

A. Nossol, Dialog między Kościołami siostrzanymi z perspektywy jego uczestnika, [w:] Glaezer Z (red.) Kościoły siostrzane w Dialogu, Opole 2002.

S. J. Rostworowski; Aktywność Patriarchatu Moskiewskiego, [w:] SiDE, 14, 1998, 1 (41) s. 81-93.

Pobrania

Opublikowane

2014-11-06

Jak cytować

Kuźma, A. (2014). Międzynarodowy dialog teologiczny Kościoła prawosławnego z Kościołem rzymskokatolickim. Elpis, (16), 11–18. https://doi.org/10.15290/elpis.2014.16.02

Numer

Dział

Artykuły